Donderdag 14 februari

Het is Valentijnsdag en mijn huisgenoot heeft seks. Heel veel seks.

Het begon allemaal afgelopen maandag. Ik kwam aan op mijn kamer in Breda, na het weekend bij mijn ouders te hebben doorgebracht. Ik was mijn kamer aan het schoonmaken, omdat twee van mijn vriendinnen bij mij Carnaval zouden komen vieren diezelfde middag, toen ik plots gekraak hoorde.
Ik hoor wel vaker gekraak, de vloeren hier zijn niet zo goed gelegd, dus dit was niet heel vreemd. Tot het kraken steeds meer en steeds ritmischer werd, gevolgd door gegiechel.
Aangezien de huisgenoot in kwestie een man is, vond ik dit een beetje eng. Maar ik ging naïef verder met schoonmaken en besteedde er niet zoveel aandacht aan.
Meer gegiechel. Meer gekraak. Ik werd nieuwsgierig.
Pas toen ik mijn kamerdeur opendeed omdat ik in de keuken moest zijn, hoorde ik het geluid duidelijk genoeg om te beseffen dat mijn huisgenoot vrouwelijk gezelschap had, en dat het blijkbaar erg knus was.

Ken je van die geluiden waar je in eerste instantie niet zoveel aandacht aan besteed waardoor je ze bijna niet hoort, maar waarvan je, als je eenmaal weet waar ze vandaan komen en wat ze betekenen, helemaal gek wordt? Juist.

Mijn vriendinnen kwamen langs, en er volgde nog een heel awkward moment in de keuken, waarbij het meisje blijkbaar naar huis ging en 'doei' zei tegen ons, waarna mijn huisgenoot met een enorme grijns op zijn gezicht 'hallo' tegen ons zei en haar naar buiten begeleidde.
Ik was wel blij dat ze weg was, maar voor mijn vriendinnen was het natuurlijk hét gespreksonderwerp van de dag. Ze hebben er dan ook lang en veel over gepraat. Uiteraard werd ik veel uitgelachen, omdat ik 'met hem opgescheept zat'.

Ik had nog geen idee dat dit slechts het begin was.

Het is dinsdagavond. De bel gaat. Ik hoor iemand de trap opkomen. Ik houd mijn adem in.

Ik hoor gegiechel.

De hele avond gekraak. Ritmisch. En na elke ronde heel hard gegiechel. Dat mag uiteraard niet ontbreken.
Ik heb uit narigheid een horrorfilm opgezet, die zeer deprimerend was, maar minder deprimerend dan het constante gekraak uit de kamer naast me. (De film heette 'Martyrs' trouwens. Goede film.)

Woensdagochtend. De chick is er nog steeds. Ik begin me af te vragen of ze ooit naar huis gaat.
En weer een ronde.

Woensdagmiddag. Ik hoor de deur dichtslaan. Zou ze eindelijk naar huis zijn?
Woensdagmiddag. Nee hoor, ze zijn alleen samen gaan lunchen blijkbaar. Ze gaan voor nog een ronde.

Woensdagavond. Meerdere rondes volgen. Ik wil het liefst iets wurgen van al dat gegiechel.

Een bericht voor mijn huisgenoot.
Het is heel gehorig in dit huis, en om je er een beeld van te geven zal ik je dit vertellen, beste huisgenoot: Ik kan het horen wanneer je met iemand aan de telefoon praat. Ik kan, als je op zachte toon praat, de helft van alles wat je zegt verstaan. Als je enthousiast bent, hoor ik letterlijk, woord voor woord, alles wat je zegt.

Donderdagochtend. De chick is er nog steeds. Heeft ze überhaupt wel een huis? Is ze geen zwerfster? Zou mijn huisgenoot een hoer hebben ingehuurd voor een paar dagen?
Nee. Dat is gemeen. Ze zag er best aardig uit.
Gegiechel. Na elke zin die uit zijn mond komt. HIHIHIHIHIHIHIHI.
asdfghfjhdsasfsh ;_;

Donderdagmiddag. Ik wil pizza eten en brownies bakken, om zo onder het genot van een horrorfilm Valentijnsdag te vieren en zielig te zijn. Maar dat kan niet. Want dude en chick zijn in de keuken een 'romantisch maal' aan het bereiden. Of misschien hebben ze er seks. Ik weet het niet meer.
Er volgt nog een ronde. Gegiechel, uiteraard. Dude gaat naar beneden. Chick laat iets heel zwaars vallen (Het klinkt als een kast die bovenop haar valt, maar dat is het blijkbaar niet. Het was te mooi om waar te zijn.) Chick gaat ook giechelend naar beneden.
Nog een ronde.

Donderdagavond. Op het moment dat ik dit typ, is er net nog een ronde voorbij. Het gegiechel is net weg geëchood, en ik vermoed, nee, ik HOOP dat ze in slaap zijn gevallen ofzo. Het is akelig stil. Eindelijk.
Aangezien ze woensdagnacht nog tot 3 uur 's nachts bezig waren, ben ik ook behoorlijk aan slaap toe. Ik hoop dat die chick toch nog op wonderbaarlijke wijze een huis blijkt te hebben en dat ze al huppelend en giechelend daarnaartoe vertrekken en niet meer terug komen.

Het giechelen is onontkoombaar.

Ken je die nachtmerries waarin je weet dat je een nachtmerrie hebt, maar niet wakker kan worden? Dit voelt ongeveer hetzelfde. Hoe eng de horrorfilms ook zijn die ik graag kijk, niets is zo eng als dat gegiechel. Hou ermee op. Kap ermee. Ga gewoon weg ofzo.

Heb je 'Audition' gezien? KIRIKIRIKIRIKIRIKIRI? Ja. Dit is dus ongeveer hetzelfde.

Ik ben een paar dagen geleden begonnen met het spelen van 'Batman : Arkham Asylum'. Ik heb zo'n vermoeden dat die chick stiekem Harley Quinn is.

Excusez-moi, ik moet mijn oordopjes weer indoen geloof ik, want ik hoor weer gekraak. Wens me veel sterkte, want ik weet niet of ik morgen nog mentaal gezond ben.

HIHIHIHIHIHIHIHIHIHIHI